Ik lounge, jij lounged, wij loungen??

Lieve lezers, fans, familieleden, vrienden en andere geinteresseerden,

Daar waar ik de afgelopen dagen dacht tijdelijk in het paradijs te zijn beland na mijn snorkelavonturen en diepzeeduikuitstapjes, houdt het gevoel een VIP te zijn nog even stand! Na heerlijke dagen aan het strand en mijn prima reis terug naar Bangkok rondde ik mijn verblijf in Thailand rustig af. Vanmorgen vertrok ik op tijd met de bus richting het vliegveld. Er stond mij een lange reis te wachten; eerst een uur of 6 naar Taiwan, en daarna pas de verbindende 9 vluchturen naar Sydney.
Aangekomen op het vliegveld bleek mijn vlucht nogal wat vertraging te hebben, dus het leek de onhandige stagiere achter de balie een slim plan om mij op een andere vlucht in te boeken die direct naar Sydney zou vliegen. Ik moest nog een uur wachten voor ik kon inchecken. Eenmaal daar wisten ze precies wie ik was en verontschuldigden zij zich voor het ongemak. Ik knikte maar van ‘ja, inderdaad’, nog geen idee wat de veranderingen zouden inhouden. Ok, een directe vlucht. Ik zou 3 uur later vertrekken, maar zou 4 uur eerder in Sydney aankomen. Ik deed alsof dit niet erg fijn was, maar de interne ik juichde hard! Dat betekend dus 7 uur minder vliegen, die ik normaal in Taiwan zou hebben vastgezeten. Voor het ongemak kreeg ik een ticket met toegang tot de ‘Dynasty Lounge’. Ik kan hier tot op heden nog geen passende omschrijving voor vinden, maar ik heb besloten dat ik het goed vind klinken!

Ok, paspoort controle, ik passeerde de gebruikelijke 100 parfumwinkels, heb een flinke fles dure pafum op mezelf leeggespoten en ben zonder daadwerkelijk iets te kopen weer verdergegaan op zoek naar de oh zo spannend klinkende ‘Dynasty Lounge’.
Eenmaal een paar poorten gepasseerd werd me duidelijk dat de gewone economy class passagiers hier niet kwamen. Ik kwam binnen in een ruimte met allerlei belangrijk- ogende zakenmannen. Als uitgeleefde toerist met mijn zonnebril op mijn hoofd en yoghurtvlekken in mijn shirt probeerde ik zo professioneel mogelijk met mijn trolley-koffertje de ruimte binnnen te rijden. Ik ben ervan overtuigd dat dit goed is overgekomen, alsof ik hier altijd kom. In een lounge-room zit ik nu op een lounge-stoel draadloos met mijn labtob te internetten, heb ik gratis eten en drinken (heeeeeeerlijke koffie!), gratis snel internet, flatscreens en labtobpunten naast mijn stoel. Ik voel me hier helemaal mezelf (haha)! Via internet luister ik naar de NL’se radio en hoor ik over het kouder wordende weer. Ik heb al ongeveer 4 koppen koffie op, want ik moet de ‘schade’ van de afgelopen dagen inhalen. Ik bestelde eergisteren een ijskoffie op het terras om wat af te koelen, maar deze heb ik laten staan. Koffie zetten is niet iets wat een Thai elke dag doet denk ik…. Dus ik ben blij met het apparaat hier! Om moedig te lijken heb ik die ijskoffie overigens nog wel half opgedronken (met mijn neus dicht).
Nu heb ik dus nog een uur of 3 over om te ‘loungen’ en mijn labtob op te laden, zodat ik ook in het vliegtuig nog wat kan doen. Op mijn eiland waar ik enige dagen verbleef heb ik een paar goede CD’s gekocht die ik zo maar eens ga luisteren.
Gisteravond ben ik nog even naar de masseur geweest. Ten opzichte van de vorige massage die ik had was deze pittig!! Een echte Thaise massage! Eerst werden mijn voeten gewassen en ingezegend, toen werden al mijn tenen gekraakt en vervolgens hebben ze een keer of 24 over me heen gelopen. Ik was in de veronderstelling dat ik het vliegveld vandaag volledig invalide zou bereiken,maar tot mijn eigen verbazing heb ik geen enkel pijntje! Ik probeer dus nu te ‘loungen’ al weet ik niet precies hoe dat moet. Ik ga wat ‘key-words’bedenken!

Heel veel groetjes uit Bangkok van deze ‘loungende’ VIP!